عشقه غریبه من

امروز که اینو مینویسم ۴ساله که نه صداتو شنیدم نه حتی دیدمت ولی

خیلی شبا خوابتو میبینم،تو خواب هم ازم دوری میکنی و من هعییی التماس و گریه که برگردی،بعضی شبا بغلت میکنم ،میبوسمت

تورو نمیدونم،منکه هنوز درگیرتم،شنیدم هنرمند شدی و حرفه ای طراحی میکنی،بهت افتخار میکنم،شنیدم خیلی بهتراز منه و خیلی خوشبختی،خداروشکر 

کاشکی های زیادی تو دلمه

راستش اومدم ی چیزایی بگم و برم 

من متاسفانه غده های لنفاویم التهاب دارن و بعد نمونه برداری متوجه شدم سرطان دارم،اون رفیقی که از سرحسادت عشق منو نابود کرد میدونه،همه رفیقام میدونن ،نگی دروغه ، خلاصه عشقم این دنیا تا اخر نفسم بیادت بودم و من پای عشقمون موندم خدا کنه اون دنیا خدا تورو سهم من کنه،گرچه تو بهشتی هستی و من جهنمی ولی خب خدا بزرگه شاید منو بخشید،ناامید نیستم،چون تو همه امیدم هستی......

همیشه بیادتم چون تو قلب منی......

دوستت دارم و خواهم داشت.